علی محمودیان، معاون اتاق اصناف ایران، با توجه به شرایط ویژه کشور در حوزه انرژی، بر لزوم اتخاذ سیاست‌های جامع و هماهنگ برای کاهش مصرف سوخت، بهبود بهره‌وری انرژی و حمایت از انرژی‌های تجدیدپذیر تأکید کرد. وی در بیانیه‌ای مهم به ارائه پیشنهاداتی کلیدی پرداخت که می‌تواند به بهبود وضعیت انرژی در ایران کمک کند.

1. اصلاح قیمت‌گذاری حامل‌های انرژی

الف. افزایش تدریجی قیمت سوخت

1. توسعه زیرساخت‌ها با استفاده از صندوق توسعه ملی:

– دولت در سه سال اول از صندوق توسعه ملی برای توسعه زیرساخت‌های انرژی تجدیدپذیر، ساخت ایستگاه‌های شارژ خودروهای برقی و بهبود شبکه حمل‌ونقل عمومی استفاده کند. برای این منظور، حدود 3 میلیارد دلار در سال از صندوق ذخیره ملی برداشت شود.

2. افزایش نرخ حامل‌های انرژی در یک بازه 5 ساله:

-سال اول: قیمت بنزین 0.07 دلار و قیمت گازوئیل 0.02 دلار

– سال دوم: قیمت بنزین 0.133 دلار و قیمت گازوئیل 0.05 دلار

– سال سوم: قیمت بنزین 0.253 دلار و قیمت گازوئیل 0.125 دلار

– سال چهارم: قیمت بنزین 0.48 دلار و قیمت گازوئیل 0.31 دلار

– سال پنجم: قیمت بنزین 0.915 دلار و قیمت گازوئیل 0.78 دلار

3. درآمد حاصل از افزایش قیمت:

– سال اول: درآمد حاصل 2.3 میلیارد دلار

– سال دوم: درآمد حاصل 3.3 میلیارد دلار

– سال سوم: درآمد حاصل 6.6 میلیارد دلار

– سال چهارم: درآمد حاصل 13.38 میلیارد دلار

– سال پنجم: درآمد حاصل 27.5 میلیارد دلار

4. تخصیص درآمد به دهک‌های کم‌درآمد و صندوق توسعه ملی:

– سال اول: پرداخت 9 میلیون تومان به هر نفر (معادل 15 میلیون نفر) و اختصاص کل درآمد به دهک‌های کم‌درآمد

– سال دوم: پرداخت 13 میلیون تومان به هر نفر و اختصاص کل درآمد به دهک‌های کم‌درآمد

– سال سوم: پرداخت 26 میلیون تومان به هر نفر و اختصاص کل درآمد به دهک‌های کم‌درآمد

– سال چهارم: پرداخت 36.8 میلیون تومان به هر نفر و اختصاص 30% درآمد به صندوق توسعه ملی

– سال پنجم: پرداخت 54 میلیون تومان به هر نفر و اختصاص 50% درآمد به صندوق توسعه ملی

– سال ششم به بعد: پرداخت 54 میلیون تومان به هر نفر و اختصاص 70% درآمد به صندوق توسعه ملی تا بدهی مستهلک و تسویه شود.

2. تشویق به استفاده از خودروهای کم‌مصرف و برقی

الف. کاهش هزینه‌های واردات خودرو

– کاهش تعرفه‌های گمرکی برای خودروهای کم‌مصرف و برقی: کاهش تعرفه‌های گمرکی برای واردات خودروهای کم‌مصرف و برقی به 3% برای 5 سال اول طرح.

– تسهیل واردات خودروهای برقی: واردات 100,000 خودروی برقی (خودروهای کار) در سال می‌تواند مصرف سوخت را به میزان 1 میلیارد لیتر در سال کاهش دهد. ب. تشویق تولید داخلی خودروهای کم‌مصرف

– حمایت از تولید داخلی: پرداخت یارانه خرید به صرفا به خریداران خودرو برقی تعداد (50000 دستگاه) و خودرو دوگانه سوز داخلی برای تعداد (1000000 دستگاه)

– وضع مقررات بهره‌وری سوخت: الزام خودروسازان به کاهش مصرف سوخت خودروهای تولیدی به 6 لیتر در 100 کیلومتر تا سال 1405. با توجه به مصرف فعلی حدود 10 لیتر در 100 کیلومتر، این کاهش می‌تواند منجر به صرفه‌جویی یک میلیارد لیتر سوخت در سال شود.

ج. توسعه CNG برای خودروهای در حال تردد

– تبدیل خودروهای فعلی به CNG: با توجه به وجود زیرساخت‌های فراوان در حوزه CNG و ظرفیت خالی جایگاه‌های عرضه گاز طبیعی، دوگانه‌سوز کردن خودروهای دیزلی و بنزینی در حال تردد از اهمیت بالایی برخوردار است. این اقدام می‌تواند به کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی کمک شایانی کند. بهره‌برداری از ظرفیت‌های موجود در صنعت CNG یک ضرورت است و می‌تواند در یک بازه زمانی سه ساله، حداقل 30 میلیون لیتر کاهش مصرف بنزین و گازوئیل را با جایگزینی با CNG به همراه داشته باشد. بودجه‌ای معادل 1 میلیارد دلار برای تبدیل سه میلیون خودرو داخلی به خودروهای دوگانه‌سوز تخصیص داده شود. این اقدام می‌تواند منجر به صرفه‌جویی 13 میلیارد دلاری در مصرف سوخت شود.- تولید خودروهای دوگانه‌سوز توسط خودروسازان داخلی: خودروسازان داخلی باید تولید خودروهای دوگانه‌سوز (بنزینی-CNG و دیزلی-CNG) را در برنامه‌های خود قرار دهند.

3. توسعه زیرساخت‌های انرژی تجدیدپذیر

الف. سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر

– افزایش سرمایه‌گذاری در پروژه‌های خورشیدی و بادی: تخصیص 2 میلیارد دلار سالانه برای توسعه پروژه‌های انرژی خورشیدی و بادی که می‌تواند تا 5,000 مگاوات ظرفیت جدید ایجاد کند.

– حمایت از نصب پنل‌های خورشیدی در منازل و واحدهای تجاری: ارائه یارانه‌ها به مبلغ 500 میلیون دلار برای نصب 1 میلیون پنل خورشیدی که می‌تواند 2,000 مگاوات ظرفیت جدید ایجاد کند و مصرف برق خانگی را کاهش دهد. ب. توسعه زیرساخت‌های شارژ خودروهای برقی- ساخت ایستگاه‌های شارژ: ساخت 10,000 ایستگاه شارژ در سراسر کشور با هزینه تقریبی 1 میلیارد دلار. هر ایستگاه می‌تواند روزانه 50 خودروی برقی را شارژ کند.

– تشویق به استفاده از خودروهای برقی: ارائه تسهیلات مالی و تخفیف‌های مالیاتی برای خرید 50,000 خودروی برقی.

4. بهبود بهره‌وری انرژی در حمل‌ونقل

الف. توسعه حمل‌ونقل عمومی

– گسترش شبکه حمل‌ونقل عمومی: سرمایه‌گذاری 5 میلیارد دلار برای توسعه شبکه‌های مترو و اتوبوس‌رانی در شهرهای بزرگ. این می‌تواند مصرف سوخت را به میزان 20% کاهش دهد.

– یارانه حمل‌ونقل عمومی: ارائه یارانه‌ها به مبلغ 1 میلیارد دلار برای کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل عمومی و تشویق مردم به استفاده از این وسایل.

ب. بهینه‌سازی ناوگان حمل‌ونقل

– نوسازی ناوگان حمل‌ونقل عمومی: تخصیص 2 میلیارد دلار برای جایگزینی ناوگان حمل‌ونقل عمومی فرسوده با وسایل نقلیه کم‌مصرف و برقی.

– برنامه‌های تعمیر و نگهداری: اجرای برنامه‌های منظم تعمیر و نگهداری برای بهبود بهره‌وری سوخت و کاهش انتشار آلاینده‌ها. 5. آموزش و آگاهی‌بخشی الف. افزایش آگاهی عمومی

– کمپین‌های آگاهی‌بخشی: راه‌اندازی کمپین‌های آگاهی‌بخشی با بودجه 10 میلیون دلار برای افزایش اطلاعات عمومی درباره اهمیت بهره‌وری انرژی و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر.

– برنامه‌های آموزشی در مدارس و دانشگاه‌ها: گنجاندن موضوعات مرتبط با بهره‌وری انرژی و انرژی‌های تجدیدپذیر در برنامه‌های آموزشی با بودجه 5 میلیون دلار. ب. آموزش تخصصی

– برنامه‌های آموزشی برای متخصصان: ارائه برنامه‌های آموزشی تخصصی برای مهندسان، تکنسین‌ها و مدیران صنعتی با بودجه 5 میلیون دلار.

5. آموزش و آگاهی‌بخشی

الف. افزایش آگاهی عمومی

– کمپین‌های آگاهی‌بخشی: راه‌اندازی کمپین‌های آگاهی‌بخشی با بودجه 10 میلیون دلار برای افزایش اطلاعات عمومی درباره اهمیت بهره‌وری انرژی و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر.

– برنامه‌های آموزشی در مدارس و دانشگاه‌ها: گنجاندن موضوعات مرتبط با بهره‌وری انرژی و انرژی‌های تجدیدپذیر در برنامه‌های آموزشی با بودجه 5 میلیون دلار. ب. آموزش تخصصی- برنامه‌های آموزشی برای متخصصان: ارائه برنامه‌های آموزشی تخصصی برای مهندسان، تکنسین‌ها و مدیران صنعتی با بودجه 5 میلیون دلار

نتیجه‌گیری

علی محمودیان با تأکید بر شرایط ویژه ایران و اهمیت اجرای سیاست‌های جامع و هماهنگ برای بهبود بهره‌وری انرژی، توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی، بیان داشت که این اقدامات می‌توانند به کاهش هزینه‌های دولت، بهبود کیفیت هوا و افزایش امنیت انرژی کشور کمک کنند. وی اشاره کرد که اگر این سیاست‌ها از سال 1398 پس از افزایش قیمت بنزین دنبال می‌شد، امروز می‌توانست به 15 میلیون نفر از دهک‌های پایین جامعه سالانه 54 میلیون تومان اعتبار خرید داده شود که این امر موجب رونق کسب‌وکار و تولید و در نتیجه رشد اشتغال می‌شد. وی افزود: “در عوض، فرصت‌ها و پول‌های بسیاری در گذشته به هدر رفته است و همچنان برای واردات بنزین و دیگر سوخت‌ها از بودجه کشور هزینه می‌شود.”

اتحادیه کشوری سوخت های جایگزین و خدمات وابسته